Fotograferen met flitsers vond ik eigenlijk altijd spannend. Je weet namelijk nooit precies wat het resultaat gaat worden. Dat vergt dus geduld… zowel van jouzelf als van je model. En dan zijn er zóveel mogelijkheden qua lichtvormers. Beautydishes, deep umbrella’s, striplights, reflectoren, softboxes, snoots, al dan niet aan te vullen met grids en colorgels. Zachte schaduwen, harde schaduwen, hoever zet je je flitser van je model vandaan, wat zijn de instellingen van je camera? Er is eigenlijk niet echt een goed of fout, alleen een mooi of minder mooi, mede afhankelijk van je smaak.

Na duidelijke uitleg door Brendan gaan we aan de slag. De Chicago Club is groot genoeg om in kleine groepjes op meerdere plaatsen tegelijk te werken. We zijn met 12 cursisten, de organisatoren en 3 modellen. Dus 3 groepjes van 4 personen. De opdracht is: maak een foto die als filmposter zou kunnen dienen in de sfeer van Peaky Blinders. “En…” zegt Brendan “ik ben al blij als er één heel geweldige foto gemaakt wordt vandaag”.

De 3 modellen zijn allemaal goed geoefend in het poseren, de make-up is mooi, het haar en de kleding goed, dus dat zijn al zaken waar wij als fotograaf niets meer aan hoeven te doen. Ook de sfeer in de Chicago Club is heel mooi. De flitsers worden opgesteld en tja, dan hoef je als fotograaf alleen nog maar op het juiste moment op het knopje te drukken toch?

Om een lang verhaal kort te houden…. Het was een héél geslaagde dag met fijne mensen. Ik denk dat het kwartje eindelijk gevallen is waarvoor mijn dank aan Brendan. Heel veel geleerd, vooral ook om vertrouwen te hebben in mijzelf. Het resultaat van deze dag zie je hieronder.